ظرفیت

اهل معرفت دعا می کنند که خدایا قبل از آنکه نعمتی بدهی، ظرفیت آن را عطا فرما.

مقام بدون ظرفیت، اولین قربانی که می گیرد، خودِ انسان است. کم نیستند که فراوان اند افرادی که تا پای شان به اولین پله نردبان قدرت باز می شود، چشم بر همه آنچه پیش از این بوده است می بندند. حتی کسانی که با هزار زحمت آنان را به همان پله رسانده اند را دیگر نمی شناسند. هرکدام از ما از این قبیل افراد را تجربه کرده ایم. برخی هاشان مدت زمانی که بگذرد، خود را فراموش می کنند. برخی هم همان روز اول با همه غریبه می شوند حتی کسانی که روز قبل با هم بر یک سفره نان و نمک خورده اند.

هرچه شمارِاین افراد بیشتر باشد، فاجعه بزرگتر خواهد بود.

در جایی خواندم در مقطع فوق‌لیسانس استادی بوده كه بسیار باسواد و البته بد‌اخلاق بود. یكی از دانشجویانش که بسیار دیر‌فهم و در عین‌حال جوانی جاه‌طلب بود برای رسیدن به مقطع پایان نامه نیاز به یک نمره ارفاق از درس آن استاد داشت و استاد سالخورده هم به هیچ وجه زیر بار آن نمی‌رفت.

علیرغم میل باطنی به سراغ استاد رفته و گفتن ایشان پسر خوبیست و فقیر است، پرداختن اجارۀ منزل در اینجا برایش دشوار است اگر می‌شود برای قبول شدن کمکش کنید. آن روز استاد حرفی زده كه بعدها عمقش را فهمیدم. ایشان فرمود: تركیب بی‌سوادی و جاه‌طلبی و فقر می‌تواند فاجعه به پا كند، شما از كجا می‌دانید كه این آدم در آینده به پست و مقام مهمی نرسد، بگذار تو و من عامل این فاجعه نباشیم.

آن دانشجو هم بعدا به هر شکلی شد بالا آمد اما وقتی به جایگاهی رسید، فهمیدم استاد چه دقیق گفته بود. ترکیبِ بیسوادی و جاه طلبی و فقر، می تواند به فاجعه ای تبدیل شود

مراقب باشیم نه خود از این قبیل افراد باشیم و نه نردبان را پیش پای شان به دیوار تکیه دهیم. باد ندمیم به کسانی که مثل بادکنک به هوا می روند و همه چیز را فراموش می کنند.