رمضان ماه کرامت و مهربانی

یک سال دیگر آمد و یک رمضان دیگر

رمضان آغوش گشوده می آید. با خرمنی از برکت، بارانی از رحمت و دریایی از مغفرت.

باید این را دریافت و فوق العاده هم برنامه ریزی کرد تا از این خوانِ کرم، سهمی کریمانه برد.

مهربانی شانی است که خَلق از حضرتِ خالق می گیرد. باید این اخلاق را از دل به دیده و از دیده به دست ضریب دهیم تا نتیجه توسعه مهر در سپهر زندگانی انسان باشد.

شنیده ایم از آدم ها که می گویند بعد از مرگ نگران فرزندانم هستم. رفع این نگرانی را باید در زندگی، زمینه سازی کرد. همین که دستانت چتر بشود بر سر یتیمان دیگران، فردا فرزندان یتیم شده ات زیر هر دست، چتری امن خواهند یافت چه تجربه ثابت کرده است از همان دستی که می دهیم، می گیریم. همان که مولوی بزرگ و حکیم هم بر آن به این سخن صحه گذاشته است که؛

این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید نداها را صدا...

فرصت خوبیست که خوبی کنیم در حق مردم به ویژه یتیمان.